بدون عنوان

من از نیازموده های خویش و عواقب ِ آنها بی خبرم،

اما می دانم که همین نیازموده در جای خود به خوبی پیشرفت می کند و محکوم به پیروزیست.

*******

اگر می خواهید خدا را بشناسید،

چنان که می خواهید چیستانی بگشایید در پی اش نروید،

بلکه دیده بگشایید و پیرامون ِ خویش را بنگرید،

او را در حال ِ بازی با کودکانتان خواهید دید.

*******

پرسیدم: چه می کنی؟

پاسخ داد:به دشتها می نگرم.

پرسیدم: دیگر چه می کنی؟

گفت: مگر برای دریافتن ِ زندگی همین بس نیست؟!

چنین پاسخ داد مردی که دیوانه اش می خواندند

*******

گسترهء خداوند درون ِ ماست.

پس باید آرام شویم و اجازه دهیم کانون ِ هستیمان آرام گیرد.

آنگاه کشف خواهیم کرد که " عشق " حقیقت دارد.

*******

کیست که بتواند در- آنگاه که رخساره می گشاید -

یا کوه را،

- آنگاه که در پرتو خورشید می خندد -

به اندوه آرد؟!

*******

با آنکه نور ِ روز رو به پایان می رفت،

کنار ِ چرخ ِ بافندگیم نشستم،

تا پارچه ای بافم که خود هرگز آن را نخواهم پوشید.

*******

مردی در راه به جمجمه ای برخورد،

بدان نگریست ایستاد و به اندیشه فرو رفت،

پس گفت: پروردگارا،

تو، تویی و من، من،

تو همواره به گذشت بازمی گردی و من همواره به گناه.

سپس به سجده بیفتاد..

ندا آمد:

سر بردار،

تو، تویی و من، من.

تو همواره به گناه باز می گردی و من همواره به گذشت.

و همان دم آمرزیده شد.

*******

بی شک در نمک نیروی شگفت و مقدسی است.

نیرویی که در اشک ِ ما و در دریا وجود دارد.

*******

در نور ِ " حق " حرکت کن که وزش ِ هیچ بادی خاموشش نمی کند.

 

******

ما همگی از دور به نور ِ خورشید زنده ایم،

اما کدام یک از ما می تواند در خورشید زندگی کند؟

 

*******

اگر در خویش میل ِ به نوشتن سراغ کردی،

- میلی که سر ِ آن را جز اولیا ندانند. -

باید در تو 3 چیز باشد،

شناختی،

هنری،

و سحری.

شناخت ِ موسیقی ِ کلمات.

هنر ِ ساده و بی پیرایه نویسی.

و سحر ِ عشق و علاقه داشتن به آنها که نوشتهء تو را می خوانند.

*******  

تمامی گفته ها از " جبران خلیل جبران" می باشد.

جبران در زندگی من،زمانی که آشفته ترین و سرگشته ترین روزهای دوران نوجوانیم را سپری می کردم برایم نقش ِ پیامبری راستین را ایفا کرد و آشنایی با اندیشه ها و روح ِ بزرگ اش که در نوشته هایش متجلی ست ، آرام آرام از کوره راه های خاص ِ آن دوران گذرم داد و بسیار کمکم کرد.

حالا به پشت ِ سر که می نگرم،می بینم که آرزویی در دلم نهفته است پس از اینهمه سال که جز سفر به زادگاه ِ او در شمال لبنان و دیدن و درک کردن ِ جایی نیست که در آنجا آرام گرفته است.